Uyku beslenme ya da bebeğimizle ilgili bir rutin oluştururken bizi dehşete düşüren, elimizin ayağımıza dolanmasının bir numaralı sebebi AĞLAMA!
 Gelin, ağlamanın ayrıntılarına girelim.
 
Ağlamak bebeklere zarar verir mi?

Bu konu da farklı ekoller olsa da, kabaca anlatacak olursak, çaresizce ağlamak bebeğinize zarar verebilecekken, Ona destek olduğunuz durumlarda ağlamak bebeğinizi sakinleştirir. Sizinle dertleşmesini bile sağlayabilir.
Galiba yanlış okudum! Nasıl yani!? Dediğinizi duyar gibiyim.
Doğru duydunuz, bebeğinizin ağlamasına da izin verin. Bebeğiniz ağladığı zaman, doğal eğiliminiz onu kurtarma olabilir. Bebeğinizin sıkıntıda olduğuna, acı çektiğine inanabilir hatta ağlamanın kötü olduğunu düşünebilirsiniz.

Bebeğinizin sizinle iletişim kurma yoludur ağlama. Biz, ebeveynler olarak çocuklarımızın kendilerini ifade etmelerini istemiyor muyuz? Dertlerini söylemelerini, rahatsız olduğu durumdan bahsetmelerini ya da isteklerini belirtmelerini.. Bunlar için çocuğunuzun dil gelişiminin başlamasını beklememeliyiz.

Henüz konuşamıyor olsa da, size derdini anlatmaya çalışıyor. Öncelikle üç derin nefes alıp kendinizi sakinleştirin ve eğilip onun minik bakış açısından dünyaya bakmaya çalışın. Şuan da ne görüyor? Neyden rahatsız olmuş olabilir? Tabi ki bebeğinize destek olun fakat Tracy Hogg’un dediği gibi Eşiniz ‘yorgunum’’ ya da ‘su verir misin’ dediğinde ağzına çorap mı tıkıyorsunuz? Elbette ki hayır. O halde bebeğinize neden bunu yapıyorsunuz?  Bebeğinize sadece söz sahibi olmamayı öğretiyorsunuz.

Çok değil. sadece birkaç saniye, durup bebeğinizi dinleyin ve olabilecekler listesini gözden geçirin, ardından müdahale edin.Ebeveynler gerçekten dinlemek ve farklı ağlamaları ayırt etmek için durmadıklarında,  zamanla bebeklerin ağlaması tek tipe bürünür ve sadece ‘ Heyy! Sana söylüyorum bana dikkatini ver!’ söylemine dönüşür.

Bebeğim ağlarsa, aramızdaki güvenli bağlanma bozulur mu?

Hangi tür ağlamadan bahsediyorsunuz derim öncelikle? Bebeğinizi tek başına bıraktığınız ya da sadece uzaktan ona baktığınız ve ihtiyaçlarını karşılamadan susmasını beklediğiniz ağlama mı? yoksa bebeğiniz ağlarken, ona sarıldığınız ve ya anlamaya çalıştınız, sebep bulamamış olsanız bile, Onu severek, okşayarak destek olduğunuz durum mu?
Elbette ki birinci durum güvenli bağlanmayı zedeler. Fakat ikinci durumda bebeğinizin yanındasınız, ihtiyaçlarını karşıladınız, ağlamaya devam etse de annesi yanında ve sarılıyor.

Şöyle örnekleyeyim size; Bir isteğiniz ya da stresli olduğunuz durum söz konusu, yanınızda olan birine durumu anlatmaya çalışıyorsunuz, Birinci durumda sizi dinlemeyen ve susmanızı bekleyen kişi rol model.
İkinci durumda ise; Sizi dinleyen elinden geleni yapmayı deneyen biri rol model. Bu durumda başarısız olsa bile! sizi anlamaya çalıştı. İkinci durumda bulunan kişi için güvensizlik söz konusu olur muydu? İşte anlatmaya çalıştığım şey, ikinci rol modeli benimsemeniz..

Bebeğinizin ağlamasını susturarak ona iyilik yapmıyorsunuz. -Savunduğum şey bebeklerinizi uyku için ağlamaya bırakmak asla değil-
Bebeğinizin bireyselliğini önemsemeyin, Durun- Derdini dinleyin- İstediğine odaklanın- Durum için yardımcı olun- Kendini sakinleştirebilmesi için fırsat tanıyın!